Czesław Kania – pseud. „Nałęcz”, „Witold”, „Wyrwa”, „Waldemar”, ur. 19 marca 1909 r. w Lipnikach (pow. Ostrołęka).

W latach 1931–1932 odbył służbę wojskową. W lutym 1944 r. wstąpił do oddziału NSZ działającego w pow. ostrołęckim. Pełnił funkcję dowódcy kompanii na terenie gm. Łyse. Po zakończeniu wojny pozostał w konspiracji. Dowódca II batalionu w Komendzie Powiatu NZW „Orawa”, obejmującego teren gmin Kadzidło, Łyse i Myszyniec, a następnie od lipca 1946 r. kierował wywiadem Komendy XVI Okręgu NZW o krypt. „Mazowsze”. Od lipca 1947 r. był członkiem Komendy XVI Warszawskiego Okręgu NZW o krypt. „Orzeł”, gdzie odpowiadał za wywiad i propagandę. Zatrzymany 25 czerwca 1948 r. po całodziennej walce w lasach w rejonie wsi Karaski i Gleba w gm. Kadzidło, w bunkrze Komendy Okręgu. Skazany na karę śmierci. Zamordowany 12 sierpnia 1949 r. w więzieniu mokotowskim w Warszawie.

Szczątki ppor. Czesława Kani zostały odnalezione przez zespół IPN pod kierownictwem prof. Krzysztofa Szwagrzyka 23 maja 2013 r. w kwaterze „Ł” Cmentarza Wojskowego na Powązkach w Warszawie.